Architraaf, eten en deken

Zes en een half jaar geleden hebben we een stuk aan ons huis gebouwd. Onze jongste had geen zin om te wachten tot het klaar was en besloot te komen in de nacht voordat het nieuwe gedeelte op het oude gedeelte zou worden aangesloten. Na alle drukte van die tijd en veel getimmer en geverf hadden we na een tijdje genoeg van het verbouwen. Een aantal dingen zijn toen blijven liggen.

Na een hele tijd er tegen aan gekeken te hebben, besloot ik een aantal weken geleden dat ik het architraaf bij het dakraam op de overloop wel zou maken. Ik ben totaal niet handig, probeer wel steeds meer, dus maar een aantal tips aan mijn schoonvader gevraagd.

Vandaag waren de plankjes eindelijk genoeg gezaagd, geschuurd en geverfd om rondom het raam te worden getimmerd. Zoals verwacht zijn er een aantal spijkers een paar keer krom gegaan, maar dankzij mijn schoonvader waren er genoeg. Het is niet zo pietje precies als mijn schoonvader en man zouden hebben gedaan, maar ben toch trots op het eindresultaat.

Uit de pol die ik voor mijn man maak, was een gelijkstand gekomen; broccolistamppot en oosterse noedels met broccoli. Het is uiteindelijk broccolistamppot geworden, helaas voor de een na jongste. Hij lust dat echt niet. Een klein beetje proeven en hij had verder geluk. Gisteren had ik voor de kinderen tortelini met kikkererwten gemaakt en er was nog een portie over.

Na het avondeten ga ik meestal met mijn man en de hond wandelen. Af en toe gaan er een paar kinderen mee. Vanavond hadden ze geen zin. Helaas voor hen, want bij het ernaartoe rijden zagen we al twee reeēn. Geweldig om te zien. 

Leafke heeft lekker kunnen rennen en is nu naar de sport- en speltraining. Een training waar zowel Leafke als mijn man van geniet.

Ik ga nog even genieten van de rust en mijn deken. Hij is af. Een tijd geleden gaf een vriendin me een mooie klos met garen.

Prachtig dik garen. Even weinig inspiratie. Het leek heel wat op de klos, maar je weet het nooit. Omdat binnenkort onze nieuwe bank arriveert (eindelijk, deze kan echt niet meer met alle scheuren), dacht ik dat een nieuwe deken wel iets zou zijn. Het is een prachtig exemplaar geworden, al zeg ik het zelf. Hij komt niet helemaal tot zijn recht op de foto. 

Morgen zal ik er een maken met een kind onder.