maandag 28 mei 2018

Nostalgia en meer haaksels

Wie is er niet met de nostalgie bezig van Haakplein. Heerlijk om even te haken zonder na te denken dankzij het harde werk van de dames die het bedacht en georganiseerd hebben. Al moet ik zeggen dat het wel een hele lap is.

Ik ben altijd met meerdere projecten bezig in de avonduren. Verder is er geen tijd naast de kinderen, moestuin en andere projecten. Gelukkig ben ik wel bij, al moest er soms een inhaalslag plaats vinden omdat er een aantal babymutsjes gehaakt moesten worden, zeediertjes gehaakt worden, of een babyvestje in elkaar gezet moest worden voor iemand anders.

Lief he, mijn nichtje diep in slaap in de draagzak. Ik mag twee dagen op haar en haar broertje passen.



Met een hele groep dames via Ongewoon Gewoon in Hilvarenbeek hebben we 4 dekens voor de wereldrecord poging granny square deken haken. Alle vier in de kleuren van Noord-Brabant. Het was erg gezellig en er hebben veel dames uit Hilvarenbeek en omstreken mee gehaakt aan de deken. Ik heb helaas geen foto.


De sjaal die ik draag is eigenlijk voor mijn dochter. Gelukkig mag ik hem af en toe lenen.

donderdag 10 mei 2018

Pleegkind, moestuin en meer

Sinds vorige week maandag is ons pleegkindje weer naar zijn biologische moeder verhuisd. Een heel dubbel gevoel is het. We hebben het hiervoor gedaan en als het mogelijk is hoort een kind bij zijn biologische familie. Maar we hebben wel anderhalf jaar voor hem gezorgd. Hij is bij ons komen wonen toen hij 10 maanden oud was. Hij is anderhalf jaar met onze kinderen opgegroeid. De kinderen hebben ook een dubbel gevoel. Ze missen hem, maar vinden het nu wel lekker rustig in huis. Gelukkig mogen we hem af en toe ook opzoeken.

Het laatste anderhalf jaar heb ik veel minder blogs geplaatst omdat het heel moeilijk is om te schrijven over je gezin en de privacy te waarborgen van een van de kinderen en zijn familie.
Het is wel dat tot we het volgende pleegkindje mogen verwelkomen ik iets ruimer in mijn tijd zit. Al zijn er altijd wel neefjes of een nichtje waar op opgepast moet worden. Dat doe ik met veel plezier. In deze tijd van het jaar is het wel erg fijn om net wat extra tijd te hebben. Al enige weken zijn er verschillende plantjes opgekweekt.


Een beetje vroeg, maar gisteren zijn de eerste plantjes in de moestuin gezet. Voor de ijsheiligen, dus hopelijk komt er geen vorst meer.



Het was erg nodig dat er plantjes geplant kunnen worden, anders overleven ze het niet.... Zeker niet als een enthousiasteling met zwaard voorbij komt. En dan heel zielig komt zeggen dat hij echt niet weet wat er is gebeurd met nog een rondzwaaiend zwaard in de ene hand en in de andere hand het kopje van net de gele courgetteplant.


Dit jaar hebben we ook een muurkasje. We is trouwens mijn schoonzus en ik. Heerlijk om het samen te doen. Gezellig samen kletsen, samen de verantwoordelijkheid delen. Als de ene niet kan, dan gaat de ander wel gieten, planten of schoffelen. Ze wonen sinds een klein jaar ongeveer naast ons.

Maar door de muurkas hoef ik niet meer elke dag de plantjes van binnen naar buiten te verplaatsen en omgekeerd. Dit jaar hebben we sojabonen uitgeprobeerd en eetbare Oost-Indische kers en eetbare viooltjes. Hopelijk blijft alles zo mooi groeien en werkt het weer dit jaar mee.

woensdag 2 mei 2018

Masterchef

Een paar weken geleden zei een van mijn kinderen: "mama, ik wil iets doen wat we nog nooit hebben gedaan". Zeker omdat het degene was die graag niet te veel nieuwe dingen doet, vond ik het een leuk idee. Op mijn vraag, wat dan, wist hij nog geen antwoord te geven. Een paar dagen later, "mama, ik wil Masterchef spelen". Ontzetten leuk leek me dat. Het mooie was wel dat meneer had bedacht dat hij dan de jury was en wij, lees zijn broers, zus en ik, mochten gerechten maken.

De opdracht was: maak een voorgerecht en een nagerecht. In het voorgerecht moet een zuurtje zitten en het moet zoutig smaken. Het nagerecht was het lekkerst met ook een zuurtje. Misschien kijkt hij toch te vaak naar het programma.

Een week later was het zover. Ik mocht eerst met mijn vier kinderen naar de winkel. Daar konden de producten worden gehaald, die nog niet in huis waren. Superleuk om met vijven naar de winkel te gaan. Zo vaak willen ze niet meer mee als ze 7, 9, 12 en 14 zijn.

Thuis gingen we in toerbeurten aan de slag. Onderstaande foto's geven een impressie van de dag en alle gerechten die zijn gemaakt.



Veel hebben ze zelf gemaakt. Sausjes, pannenkoekjes, chocolade smelten, enzovoorts. En hoe ze bezig waren met de opmaak. Bijna echt ;)


Geweldig om ze zo bezig te zien. Twee mooie bordjes voor de chefs/proevers. De bedenker mocht als eerste commentaar geven en mijn man daarna. 
En wie had er gewonnen.....allemaal een eerste plaats ;)