Boekenkasten, de BZT show en nog meer

Omdat we een kleinere bank hebben gekocht, kan er geschoven worden met de meubels. De boekenkasten konden tegen een andere muur en nu is er plaats voor nog een. We zijn allemaal gek op boeken, dus kastruimte hebben we nooit genoeg. Helaas voor ons is de kleur berken uitverkocht bij de Ikea in Nederland, maar in België is die kleur nog wel te verkrijgen. Dan binnenkort maar naar België.

Het zag er een tijdje zo uit (wel geteld anderhalve dag),

maar nu is de muur geverfd, de bank uit elkaar en verplaatst. De kasten zijn verplaatst naar hun nieuwe plek. De boeken zijn weer in de kast. Weer een karwei af en nu komt de rest van het huis aan de beurt.

Tussendoor zijn we afgelopen week druk bezig geweest met stemmen. Mijn dochter en mijn neefje hadden met de blazersklas en het schoolorkest van hun basisschool de finale gehaald van een wedstrijd van de BZT-show. Ze hebben meegedaan met een wedstrijd over meer muziek in de klas. Het was al ontzettend goed dat ze zover zijn gekomen. Maar de winnaar mocht optreden voor Koningin Maxima en dat wilden ze natuurlijk allemaal. 

Het muziekonderwijs in Hilvarenbeek is sowieso erg goed. In groep 4 beginnen alle kinderen met AMV (algemene muziek vorming). In groep 5 ronden ze dat af. En in groep 6 is de blazersklas. Alle kinderen mogen een blaasinstrument uitkiezen en krijgen dat in bruikleen voor 8 weken van de harmonie. Ze krijgen gedurende die weken les en uiteindelijk mogen ze een kleine uitvoering geven op school aan alle ouders/grootouders. Zo is mijn dochter ook dwarsfluit gaan spelen. Ze vindt het ontzettend leuk. Als ze hier bij de muziekschool les krijgen, mogen ze ook met het orkest op hun niveau meedoen en leren ze meteen samen spelen.

De hele week waren ze druk thuis. Op school waren ze er volgens mij ook veel mee bezig, want ik kreeg van mijn jongste dingen te horen als "Starrebos niet laten zakken, blijven stemmen." en ze bleven vragen of ze mochten stemmen. 

Vrijdag was het zover. Ze gingen met de bus op weg. Heel leuk dat de hele school erbij betrokken werd. Iedereen stond ze uit te zwaaien. De bus reed nog een rondje rondom de school en weg waren ze. 

Dan is een hele dag lang. s' Avonds stonden mijn zus en ik ze op te wachten met nog veel meer ouders, maar helaas een uur in de file. Je zag de vermoeidheid in de gezichten, maar ze waren wel blij. Knap dat sommigen de uitslag nog een hele dag voor zich konden houden, want zaterdagavond kwam het op televisie.

Ze hebben het ontzettend goed gedaan en dat terwijl de meesten nog maar 8 weken muziekonderwijs hadden gehad. Helaas zijn ze derde geworden. Maar toch erg goed dat ze zover zijn gekomen.

Ondertussen had ik een kind dat wilde verhuizen. Leuk zijn ze he, af en toe....

 Elke dag mogen ze 20 tot 30 minuten achter een beeldscherm of het nou televisie is, de computer, de Ipad of de WII. Meneer had er al genoeg tijd op zitten, maar vroeg toch nog met zijn liefste stemmetje of hij nog mocht WIIen. Mijn antwoord daarop was natuurlijk "nee, morgen weer." Even later kwam meneer voorbij, "dan ga ik verhuizen". Gelukkig was het net tijd voor hun dagelijkse snoepje en toen meneer hoorde dat verhuisde kindjes geen snoepjes kregen, bleef hij toch maar bij ons wonen :-).