donderdag 12 maart 2020

Corona, verkoudheid en alles er omheen

Pfff, het is wat zeg. Alle acht verkouden. Normaal gaat het normale leven wel verder, maar nu blijven we voor de zekerheid thuis. Niet voor onszelf maar voor anderen en omdat toch niet duidelijk is hoe en hoever Corona nu verspreid is. Voor mezelf ben ik niet bang, maar een van mijn zonen heeft last van zijn  longen en dat vind ik wel spannend. Gewoon omdat een normale griep al veel consequentie kan hebben. Begin van het jaar heerste een virus in ons huis. De andere kinderen zijn of niet ziek of een dag of twee ziek geweest, waarbij hij twee weken ziek is geweest waarvan een week heel erg. Drie dagen koortsdromen en ijlen, gillend rondrennen waarbij je hem niet kon bereiken. En dan met zo'n onbekend virus is het toch wel spannend.

Thuis is even leuk, maar na een tijdje werd er vooral gehangen. Een schema opstellen helpt goed. Gewoon globaal opschrijven wat er gedaan wordt en op welk moment. Leermomenten, speelmomenten, schermmomenten, wandelmomenten en eetmomenten. En dan goed afgewisseld.  Iedereen is veel vrolijker nu. Al is bedtijd heerlijk. Gelukkig zijn we binnen 3 minuten lopen buiten het dorp en buiten kan met een gewone verkoudheid gelukkig wel. Om zes kinderen de hele dag binnen te hebben is geen pretje.
Normaal gesproken haal ik met kinderen overal heen brengen, boodschappen doen en wandelen 10 km per dag. Nu wandelen we 's ochtends met alle kinderen een kilometer of 5. En 's middags wandel ik nog met de kinderen die graag nog even naar buiten willen. Weer en wind maakt eigenlijk niet uit. Het levert mooie foto's op en onderweg kom je vanalles tegen.


Prachtige donkere wolken.


Hele jonge kalfjes.


Af en toe vind je nog paddenstoelen.


Achter elkaar richting de bosrand, langs een zeer modderig pad. Het leverde twee in modder stekende laarzen op en twee vieze sokken, maar ook veel gelach.


Of ik wil net een foto maken en dan komt zoonlief er even tussendoor.


Jonge broertjes kunnen lastig zijn en hoe handig is het dan dat je toch sterker bent.... Gelukkig voor zijn broertje zet hij net niet door. Denk dat mijn jongste zoon als hij het had gekund de oudste wel de sloot in had gezet.


Gelukkig kunnen ze het uitzicht waarderen. Het was ook echt prachtig. Net vijf minuten verder zagen we twee reigers en een haas.


Mooi toch, de zon net in het ven.


Er wordt wat vaker een gezelschapsspelletje gedaan. De oudere kinderen lezen de jongere voor, goed voor de leesvaardigheid, de woordenschat en gezellig is het ook nog!




Gelukkig voor ons woont familie in de buurt. Veel voorraad in huis, maar net dat pak melk of de zak chips voor de vrijdagavond hebben zij gelukkig gehaald voor ons. Hopelijk zijn we snel weer bevrijd van de hoest en/of snotneus zodat iedereen gewoon weer naar school kan en we zelf weer boodschappen kunnen doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten