woensdag 4 maart 2020

Duffe dag


Soms heb je zo'n dag. Je komt bijna niet uit bed, aankleden is al bijna te veel moeite en alles is een gesleep. Natuurlijk werken op zo'n dag de kinderen nooit mee. Ze voelen het aan en gaan dan zo dwars mogelijk doen, vooral de jongsten; "Mama, ik wil geen appel mee naar school", "Mama, waarom moet ik eten 's ochtends." "Ik wil deze sokken niet aan." En ga zo maar door... Schoenen zijn kwijt, jassen willen niet dicht. En natuurlijk zijn op die dagen juffen ziek, zodat er invallers zijn. De jongste twee, pleegkinderen, vinden dat zeer lastig om mee om te gaan. Gelukkig gaat het al wel steeds beter.
De oudere kinderen willen nog wel eens begrip hebben en helpen me een handje mee.

Op deze dagen helpt bij mij een wandeling altijd erg goed. Even uitwaaien.  Gelukkig heb ik altijd wel een dochter of vriendin of moeder die mee wil wandelen, al vind ik het ook geen straf om even alleen op pad te gaan, een rondje velden, richting bosrand of dieper de bossen in. Vanaf ons huis ben je in drie minuten buiten het dorp. Heerlijk is dat.






En na zo'n wandeling kan ik er weer tegen aan. Gelukkig maar, want met zes kinderen is er altijd genoeg te doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten